Praca na lonży to bardzo ważny element treningu konia. Regularne lonżowanie pomaga nabrać równowagi, poprawienie płynności ruchów i uelastycznienie ich. Ruchy konia stają się regularniejsze, wyrabia się rytm. Dodatkowo przyczynia się do rozbudowy masy mięśniowej. Ważnym aspektem jest także nauka posłuszeństwa konia i odpowiadanie na bodźce. Wszystko to jest możliwe pod jednym warunkiem. Lonżowanie jest wykonywane prawidłowo.

Jakie są zalety lonżowania?

Usprawnia się komunikacja między koniem, a jeźdźcem. Zwierzę może przejść trening posłuszeństwa, hierarchii,
Wiele osób zaczyna od lonżowania trening młodego konia. Pomaga to w rozbudowie jego masy mięśniowej, wytrzymałości i procesu nauczania,
Jest możliwością do uatrakcyjnienia codziennych treningów,
Jest podstawą w pracy nad odbudową zaufania,
Praca na lonży może być z powodzeniem zastępstwem treningu w przypadku niedyspozycji jeźdźca,
Na lonży można uczyć konia nowych elementów treningu, jak na przykład pracy na drągach,
Możliwość treningu konia z wadami budowy lub trudnościami wynikającymi z uwarunkowań psychicznych,
To szansa na gimnastykę i rozluźnienie.

Pracę najlepiej zacząć od zorganizowania niezbędnych pomocy: taśmy, czyli lonży, przyda się też bat. Koń musi mieć też zabezpieczone nogi owijkami, a kopyta kaloszkami. Jeśli koń ma założone hacele, to przed lekcją lonżowania powinno się je wykręcić. Głowa konia musi być ubrana w tzw. kawecan, czyli ogłowie do lonżowania. Kawecan nie ma wędzidła, nacisk na nos konia jest znacznie bezpieczniejszy. W przypadku, gdy koń nagle się zerwie nie uszkodzi mu się pyska. Stąd też lonża jest odpowiednia dla młodych koni, które dopiero się uczą i mogą popełniać błędy. Odpowiednie miejsce to prostokątny plac, okrągły lonżownik. Zamiast kawecana można stosować nachrapnik do lonżowania. Taki nachrapnik działa tak samo jak kawecan.

Sprawdź naszą ofertę: Smakołyki dla koni

Konia można lonżować z siodłem lub ze specjalnym pasem do lonżowania. Koniowi i instruktorowi jest znacznie wygodniej, bo nic nie “lata” i nie obija się, rozpraszając pupila. Jeśli nie masz pasa możesz pracować z siodłem, ale należy odpowiednio zabezpieczyć między innymi strzemiona. Nic nie może utrudniać ruchu. Praca z ziemi może być wymagająca także dla jeźdźca, dlatego trzeba się odpowiednio ubrać. Każdy, kto pracuje musi założyć kask, oficerki lub termobuty (jeśli jest zima). Koniecznie trzeba mieć rękawiczki, ponieważ można pokaleczyć i poobcierać dłonie. Zaopatrz się także w bat, lekki, z biczem 2-3 metry. Praca ma przynieść koniowi nowe umiejętności, bat ma być pomocą, a nie sposobem na karanie konia. Dlatego nie wolno go nadużywać ani w czasie takiego treningu, ani zwykłej jazdy. Batem można pilnować zadu konia.

W pracy na lonży istotne jest zużycie podłoża. Na lonżowniku po jakimś czasie pojawiają się doły, co może przeszkadzać w pracy. Najlepszym podłożem jest piasek kwarcowy. Trzeba go regularnie oczyszczać z ewentualnych przedmiotów, jakie mogą uszkodzić kopyta: kamieni, odpadków, szkła, gwoździ. Najlepiej też aby powierzchnia była sprężysta, nie twarda. Koń nie może się w niej zapadać.

Trening musi się składać z trzech elementów: rozgrzewki, pracy zasadniczej i rozstępowania, uspokojenia i rozluźnienia. Czas całego treningu musi się zmieścić w 30 – 40 minutach. W czasie ćwiczeń wykorzystaj fakt, że koń cały czas jest skupiony na tobie. Reaguje na gesty i czyta mowę ciała. Skup się na tym, aby komunikować się z koniem spokojnie, pewnie, bez nerwów i wysokich tonów głosu. Należy używać spokojnego, głębokiego głosu, aby będzie stymulować konia do uspokojenia się i równoważenia. Przy pracy z koniem spokój jest kluczem do sukcesu. Na koniec każdego ćwiczenia trzeba pochwalić konia, aby utrwalały się pozytywne wzorce. Nawet pracując z ziemi nie można o tym zapominać. Odpowiednio wspierany i trenowany pupil odwdzięczy się mnóstwem satysfakcjonujących chwil.

Lonża: najważniejsze cele w pracy:

Zaokrąglenie płaskiego grzbietu konia,
Poprawa gibkości,
Przenoszenie środka ciężkości konia z przodu na tył,
Praca nad ekspresją ruchu konia,
Ulepszenie jakości chodów konia.

Po każdym treningu na lonży warto uporządkować przestrzeń. Na koniec trzeba odprowadzić konia do stajni, zdjąć sprzęt do lonżowania i odłożyć na miejsce wszelkie pomoce. Lonżę należy poskładać, aby nie była splątana. Bałagan w stajni niestety bardzo utrudnia pracę i może być źródłem konfliktów. Dbając o wspólną przestrzeń wprowadzamy dobrą atmosferę, pokazujemy nasze zaangażowanie w budowaniu końskiej społeczności.

W czasie, gdy część koni odpoczywa możesz przypatrywać się pracy innych. Doświadczenie i rady od specjalistów mogą pomóc ci w szlifowaniu umiejętności. Konsultacja osoby z boku jest dobrym pomysłem. Lonżę można opanować także czytając literaturę dedykowanej takiemu treningowi. Można także oglądać filmiki nakręcone przez trenerów, które często klatka po klatce pokazują wybrane manewry. Wszystko opatrzone jest także niezbędnym komentarzem, tłumaczących sens danego ćwiczenia, porady odnośnie wykonania i najczęstsze błędy. Warto być świadomym, kiedy może wystąpić błąd i po czym rozpoznać nieprawidłowo wykonane elementy treningu.

Nie powinno się lekceważyć lonżowania. Trening ten jest tak samo ważny jak ten z siodła. Osoby, które regularnie go wykonują potwierdzają, że zauważyły znaczące zmiany na plus u swoich koni.

Zobacz też nasze inne artykuły: