Słownik pojęć jeździeckich – Sprzęt jeździecki
Słownik pojęć jeździeckich otwiera “derka”. Derka to plandeka służąca do przykrywania konia. Wyróżnia się 2 rodzaje derek: derkę polarową tzw. potreningówkę, wchłaniająca pot konia oraz derkę zimową ocieplaną służącą do ogrzania konia w zimne dni.
Ochraniacze dla konia – Chronią nogi konia w trakcie wysiłku. Dzielą się na ochraniacze ujeżdżeniowe nazywane długimi i skokowe, które nazywane są krótkimi.
Zgrzebło plastikowe – Rozczesuje zaklejki i brudy na sierści konia.
Szczotka miękka – Ściera kurz z końskiego grzbietu oraz świetnie sprawdza się również przy rozczesywaniu drobnych zaklejek.
Kopystka – Czyści kopyta od spodu.
Czaprak – to płócienny materiał podkładany pod siodło. Wchłania pot konia i chroni jego grzbiet przed obtarciem. Zamiennie nazywany jest również potnikiem.
Siodło – Siedzisko przeznaczone dla jeźdźca. Jest jednym z podstawowych sprzętów jeździeckich. Stelaż może być wykonany z drewna, metalu bądź tworzywa sztucznego. Środek siodła wypełniony jest wyściółką, a na całość siodła naciągnięta jest skóra bądź tworzywo sztuczne.
Ogłowie – Podstawowy sprzęt jeździecki. Ulokowany jest na głowie konia i służy do jego prowadzenia w ręku. Pomaga także przy pracy z grzbietu, a także w pracy na lonży. Jego niezbędnym elementem jest wkładane do pyska konia wędzidło i wodze. Najważniejsza funkcja jaką pełni ogłowie? Utrzymuje ono kiełzna we właściwym miejscu.
Kantar – Jest to uproszczony rodzaj uzdy. Nie posiada wędzidła – jego elementem jest natomiast kółko do którego mocuje się uwiąz. Służy do każdej czynności wykonywanej przy koniu (czyszczenie, prowadzenie itp.). Kantar wykonany jest z materiału, skóry bądź rzemienia.
Lonża – to długi sznurek służący do prowadzenia konia podczas początkowych jazd, a także pracy ze zwierzęciem z ziemi. Jest wykonana z materiału, a na jej końcu ulokowany jest karabińczyk.
Siano – Jedna z najważniejszych pasz objętościowych (suchych) w żywieniu koni. Trawa z przeznaczeniem na siano koszona jest w momencie kwitnienia dominujących gatunków. Proces powstawania siana rozpoczyna się od skoszenia. Następnie trawa jest suszona i kilkukrotnie przewracana w celu równomiernego wysuszenia.
Słoma – to łodygi i liście dojrzałych roślin po wymłocie. Stosowana jest jako ściółka, a finalnie powstaje z niej obornik.
Sianokiszonka – Rodzaj kiszonki dla koni przygotowywany z roślin zawierających od 40 do 60% suchej masy. Wykazuje działanie probiotyczne, zawiera kwas mlekowy.
Pasza treściwa – Rodzaj paszy zawierający co najmniej 0,8 jednostek owsianych. Stanowią ją ziarna zbóż, nasiona roślin strączkowych, otręby pszenne i mieszanki przemysłowe.
Pasza objętościowa soczysta – Zawiera poniżej 0,8 jednostek owsianych a jednocześnie więcej niż 40% wody. W jej składzie możemy odnaleźć: zielonki, kiszonki, pastwiska, produkty uboczne przemysłu rolno-spożywczego.
Pasza objętościowa sucha – To rodzaj paszy, który zawiera poniżej 0,8 jednostek owsianych, poniżej 40% wody a jednocześnie więcej niż 19% włókna. Stanowią ją siano, słoma i plew.
Słownik pojęć jeździeckich – Naturalne pasze dla koni
Wysłodki buraczane niemelasowane świeże – to pasza objętościowa soczysta dla koni, która powstaje podczas produkcji cukru spożywczego.
Trawokulki – to granulat z wysoko-włóknistych traw. Cechuje je niska zawartość skrobi. Czasem zawiera także lucernę i zioła.
Słownik pojęć jeździeckich – zdrowe dodatki do pokarmu dla koni
Melasa – cukier zawierający około 50% i 80% suchej masy. Podawana jest po rozcieńczeniu z wodą w stosunku 1:4. Polewa się nią przygotowaną paszę dla koni.
Otręby pszenne – Stanowią paszę mlekopędną (korzystnie wpływają na laktację). Zalicza się je do pasz treściwych, a także wykazują działanie dietetycznie.
Pszenica – Zawiera najwięcej białka spośród wszystkich zbóż. Ma właściwości mlekopędne, dzięki czemu zwiększa laktację u klaczy. Stosowana jest jako komponent mieszankowy do pasz.
Jęczmień – Ma krótki okres wegetacji, co powoduje, że można go uprawiać również w chłodniejszym klimacie. Jest doskonałym komponentem mieszanek paszowych – ma wysoką wartość energetyczną i białkową.
Owies – Typowa pasza dla koni, zawiera około 5% tłuszczu i dużo błonnika. Nie zaleca się jego stosowania w przypadku koni wrażliwych ze względu na jego działanie pobudzające.
Kukurydza – Zawiera około 5% tłuszczu, około 8% białka i stanowi dodatek do pasz treściwych. Jest paszą energetyczną, polecaną dla koni potrzebujących przyrostu masy.
Selen – Premiks witaminowo-mineralny, pomaga w utrzymaniu dobrej kondycji zdrowotnej konia. Jego zbyt duża dawka może mieć negatywne działanie dla organizmu.
Mesz – Karma dla koni wysoko odżywcza pozytywnie wpływająca na trawienie u koni. Polecana jest dla wszystkich grup koni. Niezależnie od wykonywanej pracy fizycznej czy stanu zdrowia. Świetnie sprawdza się zimą, jako ciepły dodatek paszowy. W jego skład wchodzi siemię lniane, otręby pszenne oraz dodatki typu: płatki kukurydzane, sól i inne.
Siemię Lniane – Zawiera dużą ilość błonnika oraz białko o korzystnym profilu. Ma wysoki ładunek wolno uwalnianej energii ze sporą zawartością tłuszczu. Polecane jest zwłaszcza dla koni intensywnie trenujących, po operacjach, z problemami krwionośnymi.
Słownik pojęć jeździeckich – Musli, granulat i sieczka
Musli – Mieszanka płatków zbożowych, ziół. Ma specyficzną konsystencję -widoczne są wszystkie jej składniki.
Granulat – Zmielone i zgranulowane zboża. Jest to pasza zawierająca odpowiednie proporcje składników odżywczych, dlatego nazywana jest pokarmem pełnowartościowym.
Sieczka – Dodatek do paszy pozyskiwany w wyniku cięcia na kawałki siana, słomy lub zielonki. Podawana jest koniom po moczeniu, parzeniu lub kiszeniu.
Magnez dla koni – Działa uspokajająco i wyciszająco. Wspomaga zdrowe kości, energię i mięśnie. Podawany z witaminami z grupy B ma największą przyswajalność.
