Owies dla konia – zalety i wady żywienia koni

owies dla konia

Od dawna już odchodzi się od żywienia koni owsem. Owies dla konia był tradycyjnym sposobem żywienia. W każdym gospodarstwie znajdował się owies dla konia, dawniej mówiło się, że owies dla konia to podstawa jego diety. Nie zgadzamy się na to i proponujemy żywienie koni bez owsa lub z minimalną jego ilością.

Dlaczego kiedyś tak chętnie podawano owies dla koni? Po pierwsze tylko on był dostępny na rynku. Nie było oferty pasz, gdzie właściciele mają do wyboru musli lub granulat. Owies na wsi znajdzie się zawsze, był pod ręką, więc jego stosowanie było wygodne. Poza tym, co cenili sobie gospodarze, owies działał bardzo energetyzująco na konia.

Zwłaszcza, że użytkowe konie są poddawane wielogodzinnej pracy:

  • konie pracują jako zwierzęta gospodarskie – orają pola, stanowią środek transportu dla ciężarów,
  • są wykorzystywane do powożenia,
  • organizuje się gonitwy wyścigowe z ich udziałem,
  • pracują jako konie szkółkowe, do nauki jazdy,
  • bardzo popularne są w treningach sportowych.

To oczywiście nie wszystkie możliwości, wykorzystania koni. Ale jest ich naprawdę bardzo dużo. Oczywiście to kwestia indywidualna, ale konie poddawane są ogromnym przeciążeniom, przez długie godziny. Owies podawany dwa lub trzy razy dziennie był świetną okazją do pożywienia konia i doładowania mu energii do dalszej pracy.

Sprawdź też: Zołzy u koni

Dbajmy o dietę koni

Niestety, owies mimo, że to jeden z najtańszych sposobów żywienia koni ma swoje wady. Przede wszystkim może doprowadzić do ochwatu, czyli zapalenia tworzywa kopyta, a nawet przemieszczenia kości kopytowej i przebicia przez podeszwę. Może też spowodować mięśniochwat, który objawia się zapaleniem, sztywnością mięśni. Bardzo wiele osób skarży się także na wrzody, które mogą być efektem podawania owsa przy zbyt małej podaży pasz objętościowych.
Owies zawiera bardzo mało witamin, minerałów i pierwiastków śladowych. Z tego powodu zaleca się, aby konie żywione wyłącznie owsem dostawały także dodatkowo suplementy diety z mikro i makroskładnikami. Owies może powodować nadwagę u koni. Wiele osób określa go mianem „fast foodu” końskiego. I faktycznie jest w tym sporo racji. Zdecydowanie polecamy pasze dla koni, czy to w formie musli, czy granulatu.

Stosowanie pasz dla koni zmniejsza ryzyko niedoborów oraz jest bezpieczne w aspekcie wrzodów, czy ochwatu. Oczywiście wszelkie dawki należy konsultować z dietetykiem, ponieważ nadmiar pasz także nie pozostaje obojętny dla zdrowia koni. Jednak rozsądnie podawane pasze są zdecydowanie lepszą alternatywą dla owsa. Są lekkostrawne, lepiej się przyswajają i mają bogatszy skład odżywczy. Wielu producentów wspomaga skład pasz dodatkami witaminowo-mineralnymi, dzięki czemu nie zachodzi potrzeba dodatkowej suplementacji. Zwłaszcza, jeśli koń jest żywiony pełnoporcjowo.

Oczywiście jest dla nas jasne, że część właścicieli nie może sobie pozwolić na pełnoporcjowe żywienie paszą – wówczas polecamy model pół na pół. Co to oznacza? Trzeba wziąć 1 część owsa i wymieszać z 1 częścią paszy. Taki model żywienia koni jest zdecydowanie bardziej ekonomiczny.

Czarny owies to również alternatywny sposób żywienia koni. Część właścicieli wybiera czarny owies ze względu na składniki mineralne obecne w łupinie i wolniejszy skok poziomu cukru we krwi. Koń ma spokojniejszą głowę i jest zdrowszy.

Pamiętajcie, że niezależnie od tego, czy w żywieniu swojego konia stosujecie owies czy pasze, zawsze należy zapewnić koniom dostęp do dobrej jakości siana i czystej wody. Jeśli macie dodatkowe pytania, polecamy kontakt z naszym dietetykiem. Z chęcią rozwiejemy wszelkie wasze wątpliwości. 

Zobacz też nasze inne artykuły:

Zestawienie musli dla koni

musli dla koni

Musli dla koni jest niezbędne w żywieniu. Dobrze wiemy, że musli dla koni to nie jedyne, co powinno znaleźć się w diecie. Nasz dietetyk mówi: „musli dla koni jest urozmaiceniem i powinno być stosowane w żywieniu na codzień. jak wybrać odpowiednie musli dla koni?    

Po pierwsze należy zastanowić się, jak rodzaj wysiłku wykonuje nasz koń. Inne musli dla koni polecamy przy treningach szkółkowych, inne w ostrym treningu sportowym, jeszcze inne dla koni niepracujących. Ważnym czynnikiem przy dobieraniu paszy stanowi wiek konia – starczy koń dostanie inne musli niż młody. Polecamy skorzystać z formularza dietetyka, który pomoże ci w dobraniu właściwego musli dla koni:

https://masterspolska.pl/zapytaj-dietetyka-masters-polska-pasza-dla-koni/

Musli dla koni starszych:

Pasza ta charakteryzuje się większym stężeniem składników odżywczych, właściwych dla koni w podeszłym wieku oraz wysoką zawartością włókna. Włókno to pochodzi najczęściej z lucerny. Dodatkiem w takim musli może być kukurydza, słonecznik lub płatki owsiane. Zazwyczaj znajdziemy w nim tez składniki prebiotyczne jak drożdże.

https://masterspolska.pl/produkt/senior-muesli-20kg-musli-dla-seniorow-pracujacych-w-sporcie-i-rekreacji/

Musli dla koni młodych:

W paszy przeznaczonej do stosowania przez młode konie ważną rolę odgrywa białko. Powinno być pełnowartościowe, lekkostrawne i dobrze przyswajalne. W młodszym wieku zachodzi dużo szybsza przemiana materii stąd inne składniki będą tutaj ważne. Musli może mieć dodatek owsa, jęczmienia lub kukurydzy, ale również soi i lucerny. Celem stosowania paszy jest najczęściej rozbudowa mięśni i podaż odpowiedniej ilości składników odżywczych dla zdrowego rozwoju.

https://masterspolska.pl/produkt/kern-fok-pasza-dla-koni-przyrost-masy/

Musli dla kuców i kucyków:

To specyficzny rodzaj koni, wymagający właściwego żywienia. Kuce i pony mogą mieć problemy z nadmiarem tkanki tłuszczowej, dlatego w ich diecie musli musi być niskokaloryczne. Pasza ta nie może zawierać też dużego dodatku melasy, która także może doprowadzać do tycia. Najważniejsze w posiłkach u kucyków jest dostarczenie witamin i minerałów oraz białka (tylko nie w nadmiarze!), zwłaszcza jeśli kuce są sportowe.

https://masterspolska.pl/produkt/primeur-20kg-musli-bezowsowe-dla-koni-i-kucow-pracujacych/

Musli dla konia sportowego:

Rynek pasz dla koni sportowych jest bardzo szeroki. W zasadzie każda paszowa marka ma w swojej ofercie kilka musli. W wyborze odpowiedniego warto zwracać uwagę na jakość składników, a co za tym idzie ich wysycenie minerałami i witaminami. Polecanym dodatkiem są elektrolity, które pomogą koniom w regeneracji. Najlepsze musli dla koni sportowych może zawierać zioła, dodatek czernuszki, oleje, lucernę i czarny owies.

https://masterspolska.pl/produkt/sportmuesli-15kg-bezglutenowa-pasza-sportowa/

Musli dla koni podstawowe:

Takie musli nie musi być bardzo kaloryczne lub zawierać duże ilości białka. Ważne, aby miało podstawowy pakiet witamin i minerałów oraz smakowe dodatki, takie jak jabłko. Niektórzy dodają także suszone banany do swoich mieszanek. Niekiedy musli dla koni zawiera melasę, jednak na rynku są dostępne produkty bez jej udziału. Właściciele koni zwracają uwagę także na to, aby pasza była lekkostrawna.

https://masterspolska.pl/produkt/profit-20kg-musli-jablkowe-dla-koni-wybrednych-i-niejadkow/

Musli dla koni nerwowych:

Pasza dla koni nerwowych jest najważniejsza – to od przewodu pokarmowego zaczyna się spokój w głowie konia. Musli powinno zawierać zioła, tonizujące układ nerwowy i kojące dla przewodu pokarmowego. Dodatek owsa powinien być niewielki lub wcale. Częstą praktyką jest zastępowania owsem przez jęczmień. Takie musli nie otumania koni, a sprawia, że stają się skupione na pracy, bez spadków w energii.

https://masterspolska.pl/produkt/sereen-muesli-pasza-dla-koni-nerwowych/

Zobacz też nasze inne produkty:

 

Konie gorącokrwiste

rasy koni gorącokrwistych

Konie ze względu na ich temperament dzielimy na te gorącokrwiste i zimnokrwiste. Różnią się one między sobą jednak nie tylko temperamentem, ale również budową. Więcej o podziale ras koni pisaliśmy tutaj. Jeśli więc interesuje Cię ta tematyka zachęcamy do zapoznania się z artykułem.

Konie gorącokrwiste są niezwykle cenione w sporcie ze względu na ich żywe usposobienie oraz lekką budowę pozwalającą na rozwijanie dużych prędkości. Dzięki lekkiej szacie są one również mniej podatne na przegrzanie podczas wysiłku, co nie pozostaje bez znaczenia podczas wyścigów. Jednak mimo podobnych cech, różne rasy koni gorącokrwistych mają odmienną maść, wysokość czy też inne cechy fenotypowe. Nie mniej jednak każdy koń gorącokrwisty wymaga stanowczej ręki i niemałych umiejętności hodowlanych, które pomogą okiełznać jego temperament. Warto również wspomnieć, że wśród ras koni gorącokrwistych bardzo często spotykamy się z domieszką krwi angielskiej, niezależnie od tego czy są to rasy europejsko-zachodnie, orientalne, południowo-amerykańskie czy inne odmiany i rasy koni gorącokristych. 

Historia wskazuje, że konie gorącokrwiste pochodzą od orientalnych ras żyjących na stepach azjatyckich. Jednak ze względu na różnice w ich budowie wyróżniamy kilka kategorii ras koni gorącokrwistych według których możemy je sklasyfikować.

Sprawdź też: Maści koni

Rasy koni gorącokrwistych – europejsko-amerykańskie

Rasy europejsko-amerykańskie to najliczniejsza grupa, którą możemy wyodrębnić spośród koni gorącokrwistych. Najważniejsze z nich to:

  • Koń andaluzyjski,
  • Koń pełnej krwi angielskiej,
  • Angloarab,
  • Koń holsztyński,
  • Angloarab Shygya,
  • Brumby,
  • Koń fryzyjski,
  • Halfinger,
  • Koń lipicański,
  • Koń małopolski,
  • Quater Horse,
  • Koń śląski,
  • Koń westfalski.

Rasy koni gorącokrwistych – orientalne

konie gorącokrwiste
konie gorącokrwiste

Orientalne rasy koni gorącokrwistych reprezentują odmiany uznawane za najpiękniejsze konie świata. Wśród nich wyróżniamy cenione przez wszystkich hodowców konie pełnej krwi arabskiej, które pomimo swojego temperamentu są zaskakująco posłuszne, a do tego w galopie nie mają sobie równych. Do orientalnych ras koni gorącokrwistych zaliczamy również:

  • Konia achał-tekińskiego,
  • Konia jomudzkiego,
  • Perskiego konia arabskiego,
  • Konia kurdyjskiego,
  • Syryjskiego konia arabskiego,
  • Tchenerani,
  • Konia berberyjskiego.

Rasy koni gorącokrwistych – południowo amerykańskie

Wśród tych ras koni gorącokrwistych możemy wyróżnić kilka kolejnych ras, które najczęściej są użytkowane pod siodło. Będą to:

  • Caballo Chileno,
  • Criollo,
  • Crioulo,
  • Llareno,
  • American Paint Horse.

Rasy koni gorącokrwistych – inne

Ze względu na pochodzenie i odmianę koni gorącokrwistych, oprócz wymienionych wyżej ras możemy wyróżnić również inne, takie jak:

  • indyjski koń wojskowy,
  • karacabey,
  • koń kazachski,
  • murgese 

Tak więc mówiąc o rasach koni gorącokrwistych warto jest mieć na uwadze, że wśród nich mamy wiele odrębnych, różniących się między sobą odmian. Pomimo podobnego, gorącego temperamentu każda z nich charakteryzuje się czymś innym, wymaga więc również innego żywienia. Jeśli zastanawiasz się jakie żywienie będzie najbardziej odpowiednie dla Twojego konia zachęcamy do kontaktu z nasza dietetyczką.

UWAGA! Dla niecierpliwych uruchomiliśmy nową opcję szybkiego dobrania paszy poprzez skrócony formularz.

Zobacz też nasze inne artykuły:

Rola meszu w żywieniu koni

rola meszu w żywieniu

Ciężki trening? Spadek temperatury, raptowne ochłodzenie? Chciałbyś zapewnić swoim koniom pyszną, ciepłą i energetyczną, a tym samym w pełni naturalną paszę, którą pokocha nawet największy niejadek? Rozwiązaniem jest mesz dla koni! Mesz uwielbiany jest przez niemal wszystkie konie, a wszystko to za sprawą pysznego składu.

Czym jest mesz dla koni?

Mesz dla koni to lekkostrawna i odżywcza pasza uwielbiana przez konie, w skład której wchodzi:

  • siemię lniane – jest źródłem substancji oleistych i śluzowych; reguluje trawienie oraz ma działanie osłonowe.
  • otręby pszenne – zawierają błonnik, białko oraz witaminy i związki mineralne.
  • owies – ma działanie pobudzające i wzmacniające, dzięki niemu konie mają zapewnioną odpowiednią dawkę energii; bogaty w błonnik, witaminy z grupy E oraz związki mineralne.
  • sól
  • zioła – to naturalny środek na dobre samopoczucie, dzięki któremu konie mogą cieszyć się zdrowiem i dobrą kondycją.
  • płatki kukurydzy – są źródłem energii, mają zwiększoną zawartość błonnika oraz obniżoną ilość skrobi; co ważne są wprost uwielbiane przez konie.

Zachęcający aromat i pyszny smak, to nie wszystkie zalety jakie ma mesz dla koni.

Sprawdź naszą ofertę: Mesz dla koni

Mesz dla koni – dlaczego warto wzbogacić o niego dietę?

Bez wątpienia na jego korzyść wpływa chociażby fakt, iż jest on odpowiednim posiłkiem dla wszystkich koni. Źrebaki, reproduktory, klacze karmiące, konie sportowe, konie starsze, rekonwalescenci – mesz dla koni jest cennym źródłem energii i substancji odżywczych, którym można karmić konie niezależnie od ich wieku, czy pracy jaką wykonują.

Mesz dla koni, to prawdziwie unikalna pasza!

Zalety meszu dla koni:

  • jest wysokoodżywczy,
  • poprawia i wspomaga trawienie,
  • nawadnia organizm,
  • wzmacnia kopyta,
  • poprawia stan skóry,
  • wzmacnia odporność,
  • łagodzi stres,

Kiedy podawać mesz dla konia?

Pyszny, pełen aromatu i ciepły mesz dla koni należy podawać 2-3 razy w tygodniu, zwłaszcza:

  • w okresie jesienno-zimowym,
  • w okresie intensywnych startów,
  • w czasie rekonwalescencji po operacji.

Jeśli masz wątpliwości lub dodatkowe pytania dotyczące doboru odpowiedniego meszu dla twojego konia, skontaktuj się naszym dietetykiem

Zobacz też nasze inne artykuły:

Zespół Cushinga u koni

zespół cushinga

Powolna wymiana włosa, nadmierna potliwość, skłonność do kolek, przedłużający się ochwat, osowiałość, zaburzenia widzenia – te symptomy świadczą o jednym, to najprawdopodobniej zespół Cushinga u koni.

Zespół Cushinga u koni – przyczyny występowania

Czym właściwie jest zespół Cushinga u koni? Jak podaje literatura naukowa jest to dysfunkcja części pośrodkowej przysadki mózgowej, na którą narażone są przede wszystkim konie pony, klacze, kuce oraz starsze konie (w wieku powyżej 15 lat). Co ciekawe choroba ta nie jest typowa dla koni, zdecydowanie częściej dotyka ona psy oraz ludzi, dlatego też zespół Cushinga u koni często nazywany jest „chorobą podobną do zespołu cushinga”.

Niepokojące objawy – zespół Cushinga u koni

Oprócz wcześniej wspomnianych symptomów Twój niepokój powinny wzbudzić także:

  • wielomocz i nadmierne pragnienie;
  • isnulinoodporność;
  • nierównomiernie rozłożona tkanka tłuszczowa;
  • zaburzenia płodności;
  • problemy ze wzrokiem;
  • nadmierny apetyt (lub wprost przeciwnie jego całkowity brak);
  • gorsza odporność;

Jeśli zauważyłeś u swojego konia te objawy, to prawdopodobnie zespół Cushinga u koni dopadł także jego organizm, jednak aby być pewnym należy wykonać odpowiednie testy i badania, wśród nich m.in.: test stymulacji z wykorzystaniem ACTH,  test supresji deksametazonem oraz stymulacji TRH.

Zespół Cushinga u koni: leczenie

Niestety, mimo rozwoju technologii i niezliczonej ilości badań, współczesna medycyna nie jest stanie zaproponować skutecznego rozwiązania na zespół Cushinga u koni, a konkretniej na całkowite pozbycie się go z końskiego organizmu. 

Jednakże istnieje sposób, dzięki któremu możesz nieco poprawić kondycję zdrowotną swojego konia – jest nim terapia. Dzięki odpowiednio dobranej terapii jesteś w stanie przedłużyć życie konia nawet od 5 do 7 lat! Jednak sposobem na zespół Cushinga u koni jest nie tylko terapia, ale również odpowiednia dieta. Pasza dla koni której nie należy podawać, to pasza o wysokiej zawartości lekkostrawnych węglowodanów.

Jeśli masz dodatkowe pytania dotyczące doboru odpowiednich pasz, skontaktuj się z naszym dietetykiem

Zobacz też nasze inne artykuły:

Koń w dziejach – końska historia

koń w dziejach

Koń – człowiek, początki przyjaźni

Zastanawialiście się kiedyś, jak długo konie żyją w warunkach udomowionych?  Otóż koń został udomowiony już około 3,5 tys. lat p.n.e. w Kazachstanie. Już wtedy ludzie docenili, jak ogromną pomocą w codziennym życiu może być dla nich koń. Ludności europejskiej zajęło to jednak zdecydowanie dłużej – Europejczycy udomowili konia dopiero 1500 lat p.n.e. Jeśli chodzi o konie żyjące w warunkach naturalnych, na wolności, obecnie jest je bardzo trudno spotkać. Ze względu na to, że stanowią niewielką populację, mustangi od 1971 roku znajdują się pod ochroną i żyją głównie na zachodzie Stanów Zjednoczonych.

Koń – wykorzystanie

Po udomowieniu koni zaczęto je wykorzystywać jako siłę pociągową. Szczególnie potężne zimnokrwiste rasy koni, które wyróżniają się masywną budową oraz dużą siłą, dzięki czemu bez przeszkód mogły ciągnąć ciężkie sprzęty orne czy wozy. Te konie doskonale sprawdzały się również na polach bitew, gdzie rozbudowana muskulatura pozwalała im na utrzymanie ciężkich, dobrze zbudowanych rycerzy odzianych w zbroje.

Konie ras gorącokrwistych, które nie przedstawiały zbyt wielkiej wartości jako pomoc w gospodarstwach rolnych, szybko zaczęto ujeżdżać. Dzięki temu stanowiły szybkie wierzchowce przenoszące posłańców z wieściami. Te mniejsze konie wykorzystywano również jako lekkie wierzchowce dla dam.

Obecnie odchodzi się od wykorzystania koni jako siły pociągowej. Są one wykorzystywane w sporcie i zajęciach rekreacyjnych, a ze względu na zmieniający się klimat stosujemy również inne niż w przeszłości pasze dla koni.

Przeczytaj też: Hubertus czyli święto jeźdźców i myśliwych

Koń – zmiany w żywieniu

Przed laty, kiedy konie wypasały się głównie na zielonych pastwiskach, a zimą żywione były paszą w postaci ziaren zbóż, nie przywiązywano zbyt wielkiej wagi, do tego jaki wpływ wywierają na konie poszczególne rodzaje paszy. Dopiero od niedawna, zaczęliśmy zwracać większą uwagę na to, co służy naszym koniom. Przykładowo, niektóre konie nie tolerują w diecie paszy z owsem, inne źle reagują na pasze pylące się. Obecnie dietę dla koni ustalamy w dużej mierze indywidualnie, na co pozwalają nam lata badań nad budową układu pokarmowego koni i obserwacji ich zachowania, po konsumpcji poszczególnych pasz.

Ciekawostki z zakresu żywienia koni

  • Jeśli jesteś koniarzem, z pewnością wiesz, że koń powinien pobierać paszę często, ale w małych ilościach. Jednak czy wiesz dlaczego? Wynika to przede wszystkim z tego, że częste posiłki zapobiegają przeciążeniu żołądka konia, ponieważ jest on mały w stosunku do całego układu pokarmowego. Małe porcje są lepiej i dokładniej trawione. Ślina pozwala na zmniejszenie PH kwasów żołądkowych i zapobiega wrzodom żołądka. Koń non stop powinien przeżuwać i produkować odkwaszającą ślinę, tak jak non stop produkuje kwas w żołądku.
  • Konie powinny spożywać posiłki z głową w dół. Wynika to z ich budowy anatomicznej – w tej pozycji przełyk konia znajduje się w prostej linii, co zapobiega wzdęciom i ułatwia trawienie.
  • Wielokrotnie powtarza się, że pasza dla koni powinna być podawana w tych samych proporcjach i o regularnych porach. Czy wiesz dlaczego? Otóż koński żołądek jest… mały. W związku z tym nie może pomieścić większej ilości Jeżeli Twój koń spożyje zbyt dużo paszy, jej część trafi od razu do jelita cienkiego, co może przynieść negatywne skutki zdrowotne. Wynika to z tego, że pasza dla koni powinna zostać wpierwszej kolejności poddana wstępnemu trawieniu kwasami w żołądku konia. Daletgo zalecane jest podanie paszy objętościowej przed treściwą.

Jeśli chcecie dowiedzieć się więcej o prawidłowym żywieniu waszego konia, zapraszamy do kontaktu z naszym dietetykiem

Zobacz też nasze inne artykuły:

Jak zabezpieczyć konie przed kleszczami?

Jak chronić nasze konie przed kleszczami?

Sezon na kleszcze w pełni, należy więc zwrócić baczną uwagę na zabezpieczenie naszych koni przed ich ukąszeniami. Kleszcze mogą być dla koni bardzo niebezpieczne. Ugryzienie tego owada z grupy pajęczaków, może powodować groźne choroby takie jak borelioza, babeszjoza, zapalenie opon mózgowych, bartonella czy anaplazmoza granulocytarna. Jak chronić nasze konie przed kleszczami? – sprawdź co poleca MASTERS Polska

jak chronić nasze konie przed kleszczami

Jak chronić nasze konie przed kleszczami?

  1. Rozważna kontrola konia przed kleszczami

Przede wszystkim powinniśmy zwracać baczną uwagę na naszego konia i regularnie przeprowadzać jego oględziny. Kleszcz może umiejscowić się w dowolnym miejscu na ciele zwierzęcia, zadanie jest więc trudne. Jednak ze względu na to, że kleszcz na wywołanie zakażenia potrzebuje czasu, regularne przeprowadzanie kontroli sierści konia, może go uchronić przed poważnymi schorzeniami.

  1. Obroże przeciwkleszczowe

Na rynku dostępne są obecnie różnego rodzaju obroże dla koni przeciw owadom. Część z nich działa również wobec kleszczy. Należy jednak pamiętać, że skuteczność takiej metody zależy od wielu czynników zewnętrznych. Przykładowo kleszcze żyjące w konkretnym regionie mogą być odporne na inne substancje niż ich pobratymcy zasiedlający inny rejon.

  1. Preparaty z DEET odstraszające kleszcze

DEET jest to związek chemiczny, który cechuje się najwyższą skutecznością jeśli chodzi  odstraszanie owadów (w tym również kleszczy).  Jednak ze względu na swój skład ma on negatywny wpływ na skórę. Dlatego odradzamy jego stosowanie na Waszych koniach. Pomimo tego, że jest on legalnie stosowany w innych krajach, Polska nie dopuszcza go do sprzedaży. Uważamy więc, że w tym przypadku mamy do czynienia z niewspółmiernym bilansem zysków i strat płynących ze stosowania tego produktu.

  1. Olejki eteryczne dla koni

Stosowanie olejków eterycznych w działaniach mających na celu odstraszenie nie pożądanych pasożytów jest dobrym pomysłem. Olejki są w tej kwestii nie tylko skuteczne, ale również bezpieczne dla koni. Jednak ze względu na ich wysoką kondensację, zalecamy ich rozcieńczenie i omijanie okolic pyska podczas aplikacji. Do olejków, które mają największą skuteczność w zabezpieczaniu koni przed kleszczami zaliczamy olejek z drzewa herbacianego, goździkowy, lawendowy, paczulowy, różany i eukaliptusowy. Rozcieńczenie olejku najlepiej przeprowadzać w proporcji maksymalnie 10 kropli olejku na 50 ml oleju roślinnego.

  1. Zioła dla koni

Również zioła skutecznie zapobiegają kleszczom. Można je stosować w dwojaki sposób. Zaparzone wcieramy w ciało konia lub spryskujemy je, aby zapach działał na owady odstraszająco. Innym sposobem jest podawanie koniom naparu jako pójła, co powoduje, że zmienia się wydzielany przez nie zapach, na taki, który jest dla owadów mało atrakcyjny. Do ziół najbardziej skutecznych jako zabezpieczenie koni przed kleszczami zaliczamy: wrotycz pospolity, kocimiętkę, czeremchę, złocień dalmatyński, lawendę, tatarak i czystek.

Zapobieganie ugryzieniom kleszczy jest bardzo ważne nie tylko ze względu na ograniczenie ryzyka groźnych chorób naszego podopiecznego, ale również ze względu na dobro pozostałych koni w stajni. Po zakażeniu babeszjozą, zwierzęta na stałe zostają jej nosicielami. Oznacza to, że koń będący nosicielem tej choroby, może zarazić również inne. Dlatego chrońmy nasze konie! Dodatkowo nie zapominajcie o korzystnym wpływie bielenia stajni, gdyż tlenek wapna znany jest ze swoich właściwości owadobójczych.

Zobacz też nasze inne artykuły:

Hipoterapia

hipoterapia

Hipoterapią nazywamy jedną z metod rehabilitacji osób niepełnosprawnych, w której główną rolę terapeutyczną odgrywają konie. Ta metoda terapii skierowana jest przede wszystkim do dzieci z niepełnosprawnością ruchową, ale również z do pacjentów z porażeniem mózgowym, autyzmem, zespołem Downa, czy nadpobudliwością.

hipoterapia

Hipoterapia leczenie koniem

Hipoterapia jest skuteczną metodą rehabilitacji przy zaburzeniach ruchowych. Koń poruszający się w stępie oddaje specyfikę ruchu człowieka. Dla pacjenta jest to swego rodzaju poruszanie się bez chodzenia. Ruch końskiego grzbietu przekazuje miednicy sposób poruszania się zdrowego człowieka. Jest to bardzo efektywna metoda nauki ruchu u osoby z niepełnosprawnością ruchową. Warunkiem jest możność utrzymania głowy pacjenta w prawidłowiej, pionowej pozycji. Luźno opuszczone ręce oraz nogi zachowuję się jak u w pełni zdrowej osoby.

Jazda konna wymusza utrzymywanie prawidłowej postawy. Pacjent musi się prostować, dzięki czemu wzmacnia mięśnie brzucha i pleców.

Ogromną wartością jest również umożliwienie pacjentowi z niepełnosprawnością ruchową poruszanie się bez ograniczeń. Znikają codzienne bariery, a pacjent może poczuć swobodę związaną z pełną mobilnością. Ma to ogromny wpływ na psychikę i odgrywa nieocenioną rolę w kreowaniu pozytywnego nastawienia do życia.

hipoterapia

Hipoterapia powinna być prowadzona przez wykwalifikowanego terapeutę

Zajęcia hipoterapeutyczne muszą być prowadzone przez osoby posiadające odpowiednie certyfikaty i uprawnienia, możemy więc być pewni, że pacjent będzie prowadzony przez specjalistę. Pomaga on w wytworzeniu pewnych automatyzmów, takich jak dbanie o konia, współpracę ze zwierzęciem i odpowiedzialności. Są to elementy, które bardzo dobrze sprawdzają się w terapii osób wymagających pracy nad równowagą emocjonalną czy zachowaniami  nerwicowymi. Tym samym, koń może odgrywać rolę pedagoga, a pacjent ucznia.

Zestawy ćwiczeń polegających na wykonywaniu określonych zadań przez pacjenta w trakcie jazdy, pozwalają pacjentowi na poznanie własnego ciała i odruchów. Osoba korzystająca z terapii musi dostosowywać reakcje własnych mięśni do postawionych wymagań, wytwarzając tym samym automatyzmy przy utrzymywaniu prawidłowych zachowań motorycznych.

Zobacz też nasze inne artykuły: