Podstawową umiejętnością, jakiej musi nauczyć się jeździec, jest zastosowanie ćwiczenia u konia, które nazywa się ustępowanie od łydki. Ćwiczenia polega na tym, że koń ustępuje w bok. Nie jest to chód, ale wstęp do tak zwanych chodów bocznych. Jest to sposób na rozluźnienie konia, wyprostowanie jego sylwetki oraz zgrać komendy z reakcjami.
Ćwiczenie jeźdźca i konia
Ustępowanie od łydki jest pracą, którą koń wykonuje na dwóch śladach. Nie jest ono chodem bocznym. Ćwiczenie rozluźniające, jakim jest ustępowanie od łydki, powinno być wykonywane możliwie na każdym treningu. Jeździec ma za zadanie przesuwać konia w bok, aby zwierzę nauczyło się rozpoznawać komunikaty i pomocy jeździeckich. Koń zaczyna rozumieć jednoczesne działanie wodzy, łydki i dosiadu jeźdźca. Możesz wykorzystać ruch po linii przekątnej lub jazdę wzdłuż ściany ujeżdżalni. Ustępowanie od łydki można ćwiczyć na kole albo praktykować ustępowanie raz od lewej, a raz od prawej łydki. Sposobów na to ćwiczenie jest mnóstwo. Koń wykonując to ćwiczenie, musi być w ruchu naprzód, ruch w bok to błąd. Nie można też dopuścić nadmiernego zgięcia szyi konia w bok. Nie powinno się też “wisieć” na wodzach, w praktyce w tym ruchu nie potrzeba używać ogłowia, a głowę konia utrzymać należy w prostej linii. Dobrze przeszkolony koń będzie reagował jedynie na impulsy pochodzące od łydki. Jedyny element, w jakim potrzebne są wodze, to prowadzenie łopatek konia. To nimi “prowadzi się” konia w bok i do przodu. W tym ćwiczeniu koń musi ustępować w bok i do przodu.
Sprawdź naszą ofertę: Witaminy dla koni
Naukę ustępowania od łydki warto zacząć na koniu, który już został tego nauczony. Najważniejsze w całym ćwiczeniu jest utrzymanie konia w linii środkowej prostej. Jeśli nie czujemy u konia reakcji, nie wciskajmy odruchowo łydki w żebra, ponieważ nie można wtedy dobrze wyczuć ruchu i utrudnia to dalsze wykonywanie ćwiczenia. Poza tym ten manewr może działać tylko w sytuacji, gdy noga konia jest w górze. W trakcie ustępowania od łydki trzeba patrzeć cały czas do przodu, na wprost. Pozwala to na kontrolowanie przesuwania się razem z koniem w bok.
Błędy w tym ćwiczeniu stosunkowo łatwo jest wychwycić. Zwracajcie uwagę na:
- krzywy dosiad,
- skręty w miednicy,
- pozostawanie ciała jeźdźca poza ruchem,
- jeździec patrzy w dól lub do boku,
- zewnętrzna łydka nie przylega do boku, jest w powietrzu,
- wewnętrzna łydka jest przesunięta zbyt mocno do tyłu,
- jeździec ciągnie za wodze, przez co wytraca rytm, ruch w przód,
- za mocna praca na wewnętrznej wodzy, która usztywnia zwierzę i powoduje wypadanie łopatki.
Ćwicząc, trzeba cały czas pamiętać o utrzymaniu prostej linii środkowej. Dlatego tak ważne jest skupienie maksymalnej uwagi na postawie jeźdźca. Jeśli to u człowieka dojdzie do zaburzenia równowagi, wówczas nie może być mowy o poprawnym wykonaniu ćwiczenia przez zwierzę. Dlatego też wszelkie elementy treningu należy wykonywać niezwykle starannie, przede wszystkim skupiają świadomość na sobie. Warto skonsultować się także z osobą, która ma już wprawę i podzieli się doświadczeniem. Można ją także poprosić o sprawdzanie nas w trakcie jazdy. To mogą być cenne rady, których sami moglibyśmy nigdy nie zauważyć. Tymczasem opinia obok może bardzo pomóc i poprawić efektywność pracy podczas treningu.
Zobacz też nasze inne artykuły:
